The day after!

Slaopkop! Appt mijn vader. Na een ontspannen roeislaap van twaalf uren lang word ik uitgerust wakker met een voldane spierpijn vanaf mijn knieën tot aan mijn elle bogen. Ontspanning heeft kennelijk voorop gestaan tijdens mijn eerste roei les die ik gisteren heb gehad op de grote rietplas in Emmen. Onze hoofdlocatie. Het regent de hele middag maar dat mag de pret niet drukken want het blijft plezierig en ontspannend om op het water actief bezig te zijn.
Roeien mag dan een intensieve sport zijn, het voelt veel minder zwaar dan een rondje hardlopen. Mijn astmatische longen laten weinig sporten toe maar roeien vinden ze heerlijk.
Twee ‘oude rotten’ van de roeivereniging uit Assen met ruim 40 jaar ervaring hebben mij met al hun geduld enigszins wegwijs kunnen maken. Tijdens het roeien moet er op veel dingen tegelijk gelet worden. Na enig sparren met de roeispanen en ontzettend mij best doen om mijn mederoeier niet in de weg te zitten, word het al snel leuk en ontspannen. Heel even heb ik geen gedachten. Dat is zeer zeldzaam voor mij als piekeraar en chaoot.
De heren geven aan dat het steeds beter gaat maar nodigen ons uit om een paar lessen in Assen te komen volgen zolang wij zelf nog geen boten te water kunnen laten. Daar gaan wij als bestuur van DRv34 uiteraard dankbaar gebruik van maken. Want, maar de helft van ons vijf koppig bestuur kan daadwerkelijk roeien.

Geen studentensport meer

Roeien is allang geen studentensport meer maar is tegenwoordig toegankelijk voor iedereen. Er was gisteren een mooie gemêleerde groep roeiers op het water van de grote rietplas te vinden. Allereerst de ervaren roeiers vanuit Hengelo, Assen en Salland die ons kwamen helpen voor een promotiefilm die gisteren geschoten werd voor de nationale sportweek. Assen heeft zelfs heel hun hebben en houwen meegesjouwd om ons te kunnen helpen. Vrijwillig. Hoe sociaal is dat! Een roeiboot is immers niet zomaar in- en uitgeladen. Daar komt heel wat inspanning bij kijken.
Eén van de roeiers was een ontzettend vlotte dame die 55 jaar geleden, in Rotterdam, als student voor het laatst geroeid heeft en heel graag nog eens mee zou doen. Dat kon bij ons. Eenmaal ingestapt roeide ze makkelijk van ons weg en hield ze dat ‘eventjes’ twee uur vol. Kennelijk verleert men het roeien niet snel. Tevens kwamen er twee ervaren roeiers aanwaaien die doormiddel van roeien als revalidatie hun trauma overwonnen. De één heeft in een rolstoel gezeten en de ander moest herstellen een infarct! Maar niet alleen voor acute trauma’s is roeien geschikt. Het is een duursport die het lichaam zo min mogelijk belast. Dat maakt het uitermate geschikt voor longpatiënten. Het traint buik, billen, benen, de conditie en de ademhaling.

Dus mocht u nog twijfelen over een begin bij DRv34? Voel u vooral niet bezwaard om te komen snuffelen en kom het samen met ons leren wanneer onze boten in het water liggen. Laagdrempelig en sociaal zijn onze kernwoorden. Samenwerken met andere roeiverenigingen in plaats van concurreren en iedereen mag aan komen waaien voor een kop koffie en een praatje. Ook als u alleen even met de hond komt wandelen.

Heel graag tot ziens.